Սարգսյան Սերգեյ Գերասիմի
ԵԴԱԻ ղեկավար

Ծննդյան ամսաթիվ և վայր
9 Օգոստոսի, 1964, Երևան

 

Կրթություն
1982-1990   ԵՊԲՀ մանկաբուժական ֆակուլտետ, դիպլոմ գերազանցությամբ; կլինիկական օրդինատուրա «մանկաբուժություն» մասնագիտությունով
1996   «Երեխաների պարբերական հիվանդության համաճարաքաբանական հարցերը», թեկնածուական թեզ

Ներկայում   Հայցորդ, դոկտորական թեզ «Երեխաների սուր շնչառական ինֆեկցիաների բուժման օպտիմալացման խնդիրները Հայաստանում»
Շարունակական մասնագիտական կրթություն
1994   ԱՀԿ / ՄԱԿ –ի Մանկական հիմնադրամի դասընթացներ․ մանկական հիվանդություններ, դեռահասների առողջություն, միջավայրային բժշկություն, երեխաների սնուցում, երեխաների իրավունքներ, հանրային առողջություն, ծրագրերի կառավարում և այն՝ Հայաստան, Դանիա, Ինդոնեզիա, Բելարուս, Իտալիա, Վրաստան, Իռլանդիա և այլն:
1991-ից   Մանկաբուժական մասնագիտական դասընթացներ, շնչառական հիվանդություններ, զարգացման մանկաբուժություն, դեռահասային բժշկություն, նեոնաթոլոգիա, ինթենսիվ օգնություն, իմունիզացիա, ալերգոլոգիա, սնուցում և մեթաբոլիզմ, ռևմատոլոգիա, առողջապահության պլանավորում և կառավարում և այլն՝ Հայաստան, Եգիպտոս, ԱՄՆ, Ավստրիա, Ռուսաստան և այլն: 

 

Աշխատանքային գործունեություն
Կլինիկական
1991-ից   Մանկաբույժ, «Արաբկիր» ԲՀ-ԵԴԱԻ
Մանկավարժական
1991-ից   Ավագ լաբորանտ, ասիստենտ, ներկայումս՝ դոցենտ, ԵՊԲՀ մանկաբուժության ամբիոն (ներկայումս թ.2)
Առողջապահական – կազմակերպչական
2015-ից   Գլխավոր մանկաբույժ, ներկայումս՝ Խորհրդատու մանկաբուժական հարցերով, ՀՀ Առողջապահության նախարարություն
2003-ից   «Արաբկիր» ԲՀ-ի «Երեխաների եւ դեռահասների առողջության ինստիտուտ» ստորաբաժանման ղեկավար
1994 -ից   Մանկաբուժական և հանրային առողջապահության ոլորտի նպատակային ծրագրերի ղեկավար /փորձագետ / դասավանդող հետևյալ ուղղություններով. սուր շնչառական և փորլուծային հիվանդություններ, մանկական հիվանդությունների ինտեգրացված վարում, երեխայի զարգացում և վերականգնում, մանկական հաշմանդամություն, դպրոցական և դեռահասների առողջություն, քրոնիկ ոչվարակային հիվանդություններ, պալիատիվ օգնություն, հանրային առողջություն, առողջապահական քաղաքականություն, համակարգեր, ֆինանսներ, տեղեկատվական համակարգեր, հակակոռուպցիոն մոնիտորինգ և այլն
Գիտական
2017-ից   ԵՊԲՀ «Մանկաբուժություն» մանսագիտության պաշտպանական գիտխորհուրդի անդամ
2015-ից   Առողջապահության ազգային ինստիտուտի գիտխորհրդի անդամ
2011-ից   ԵՊԲՀ Առաջնային նյութի և վիճակագրության վերստուգման հանձնաժողովի անդամ
2007-ից   Դպրոցահասակ երեխաների առողջական վարքագծի (ԴԵԱՎ) հետազոտության համա-գլխավոր ազգային հետազոտող
1995-ից   Երեխաների և դեռահասների առողջության ոլորտում գիտական հետազոտությունների ղեկավար / խորհրդատու
1991-ից   Հեղինակ և համահեղինակ, շուրջ 80 գիրք, ձեռնարկ, հոդված և թեզիս Հայաստանում, Ռուսաստանում, Իսրաելում, Թուրքիայում, ԱՄՆ, Չեխիայում, Շվեյցարիայում, Դանիայում. Իտալիայում , Մեծ Բրիտանիայում:
Միջազգային
1995-ից   Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության, ՄԱԿ-ի Մանկական և Բնակչության հիմնադրամների կլինիկական, ուսումնական, հետազոտական, առողջապահական-կազմակերպչական ծրագրերի ղեկավար / դասավանդող / փորձագետ՝ գործուղումներ Վրաստան, Մոլդովա, Ռուսաստան, Ղազախստան, Ուզբեքստան, Թուրքմենստան, Մոնղոլիա, Չինաստան, Ֆիլիպիններ, Դանիա, Շվեյցարիա և այլն:
2020-ից   ԱՀԿ կորոնավիրուսային համավարակի ընթացքում դպրոցների անվտանգ աշխատանքի հարցերի Եվրոպական տարածաշրջանային փորձագետների խմբի անդամ
2015-2016   ՄԱԿ-ի Մանկական հիմնադրամի երեխաների զարգացման փորձագետների խմբի անդամ
1998-2001   ԱՀԿ Կենտրոնակայանի Երեխաների և դեռահասների առողջության հարցերով առաջատար մասնագիտական կոմիտեի անդամ

 

Զեկուցումներ
1997-ից   Բանավոր զեկուցումներ (որպես հրավիրյալ զեկուցող) ԱՀԿ համաժողովներին և կոնֆերանսներին ` Հայաստան, Շվեյցարիա, Դանիա, Իտալիա, Իսպանիա և այլն:
2003-ից   Բանավոր (գլխավորապես որպես հրավիրյալ զեկուցող) կամ փոսթերային զեկուցումներ Մանկաբուժական, հանրային առողջապահական՝ համաշխարհային, եվրոպական և ազգային կոնգրեսներին և կոնֆերանսներ՝ Հայաստան, Վրաստան, Ռուսաստան, Շվեյցարիա, Չեխիա, ԱՄՆ, Մեծ Բրիտանիա, Արգենտինա և այլն:

Մասնակցություն ասոցիացիաներին
2007-ից   Մանկական բժիշկների հայկական ասոցիացիայի փոխնախագահ / գլխավոր քարտուղար
2021-ից   Հայկական բժշկական ասոցիացիայի վարչության անդամ

Հանրային գործունեություն
2018-ից  Երևանի ավագանու անդամ 

Պարգևներ
ԵՊԲՀ Ոսկե մեդալ
ԵՊԲՀ պատվոգիր «Լավագույն գիտական զեկույցի համար»
ՀՀ ԱՆ պատվոգիր «Բացառիկ աշխատանքի համար»


Լեզուների իմացություն
Հայերեն, ռուսերեն, անգլերեն՝ ազատ

 

Անձնական տվյալներ

Ընտանիք՝ ամուսնացած, 2 տղա, մեկ աղջիկ

 

 

Կիսվել Facebook-ում
Մեդիա
Մինչև մեկ տարեկան երեխաների սնուցումը. հարցազրույց Սերգեյ Սարգսյանի հետ
Երեխաների սնունդը մինչև մեկ տարեկանը բնականաբար բավականին տարբեր է մեծահասակի սննդից և գտնվում է ուշադրության կենտրոնում: Առողջ զարգացման համար հավասարակշռված սնունդ է պետք, որը կպարունակի բավարար չափով ածխաջրեր, սպիտակուցներ, ճարպեր, վիտամիններ, միկրոտարրեր: Շատ կարևոր են սպիտակուցները, որոնք կյանքի հիմքն են, մարդու ուղեղի զարգացման ամենակարևոր պայմանը: Դպրոցահասակ երեխայի և մեծահասակի սննդի մեջ տարբերությունը մեծ չէ: Բայց պետք է հաշվի առնել, որ երեխան աճման շրջանում է և նրա սնունդն ավելի հավասարակշռված պետք է լինի՝ հատկապես սպիտակուցներով հարուստ:   Որո՞նք են կրծքով կերակրման առավելությունները:   Կրծքի կաթում կան համապատասխան քանակով և որակով սպիտակուցներ, որոնք անհրաժեշտ են տվյալ տարիքում և հենց տվյալ կազմով: Իսկ կովի կաթը կամ այլ կաթի տեսակներ ունեն իրենց յուրահատկությունները և լիովին չեն համապատասխանում երեխայի սպիտակուցային կառուցվածքի պահանջին, ուստի և համապատասխանաբար՝ նրա ճիշտ աճին: Կրծքի կաթի ածխաջրերը և ճարպերը ավելի լավ են յուրացվում և ստեղծում համապատասխան պայմաններ երեխայի օրգանիզմի կառուցման համար: Շատ կարևոր առավելություն է իմուն գործոնների առկայությունը մայրական կաթի մեջ, որոնք պաշտպանում են երեխային մինչև  նրա սեփական իմունիտետի ձևավորումը: Վիտամինները և միկրոտարրերը նույնպես անհրաժեշտ չափով են առկա կրծքի կաթում, բացի վիտամին D-ից: Կրծքով կերակրելու առավելություններից է նաև կերակրի պատրաստման անհրաժեշտության բացակայությունը: Կրծքով կերակրման կարևորագույն գործոններից է երեխայի և մոր կապի ստեղծումը, որը նպաստում է երեխայի հոգեբանական ճիշտ զարգացմանը: Այսպիսով, կյանքի առաջին տարում  կամ գոնե 6 ամսվա ընթացքում պարտադիր է կրծքով կերակրումը:   Ինչպիսի՞ն է մինչև 1 տարեկան երեխաների արհեստական սննդի որակը:   Մինչև 1 տարեկան երեխայի ճիշտ սնուցումը կրծքով կերակրումն է: Եթե կրծքի կաթն անբավարար է, երեխան սնվում է ադապտացված կաթնային խառնուրդներով, որոնք կրծքի կաթին առավելագույնս մոտեցված խառնուրդներն են:   Ե՞րբ և ինչպե՞ս է ներմուծվում հավելյալ սնունդը:   Երեխայի նորմալ զարգացումը պահանջում է, որ երեխայի մոտ խնդիրների բացակայության դեպքում 6 ամսականից  ավելացվի հավելյալ սնունդ: Իսկ աճի հետ կապված խնդիրների դեպքում հավելյալ սնունդն ավելի վաղ է տրվում՝ 4-6 ամսեկանում: Ածխաջրատային հավելյալ սնունդը տարբեր բանջարեղենային խյուսերն են, շիլաները: Ապա կարևոր են նաև միսը, ձուն և այլն, որոնք իրենց դերակատարումն ունեն երեխայի ճիշտ զարգացման համար:   Կա՞ն բնածին վիճակներ, որոնց ժամանակ երեխան չի կարողանում ընդունել սննդի որոշ տեսակներ:   Այո, հազվադեպ հանդիպում են նյութափոխանակային դեֆեկտներ, որոնցից է գլուտենային էնտերոպաթիան՝ ցելիակիա կոչված հիվանդությունը, երբ երեխան չի կարող ուտել ցորենի որոշ տեսակներ, ինչը բերում է նրա վիճակի վատացման, ազդում աճի վրա, նաև որոշ դեպքերում կանխորոշում է մտավոր զարգացումը: Մուկովիսցիդոզի ժամանակ հնարավոր է նաև պանկրեատիկ անբավարարություն, ինչը բերում է ենթաստամոքսային գեղձի ֆերմենտների անբավարարության, նյութերի յուրացման խանգարման: Այս դեպքում բուժումն  իրականացվում է ֆերմենտներով:   Ինչպիսի՞ն պետք է լինի հիվանդ երեխայի սնուցումը:   Հիվանդ երեխան պետք է ուտի, չուտելը բերում է օրգանիզմի  թուլացման և դիմադրողականության անկման: Իհարկե հիվանդ ժամանակ սնունդն ավելի դյուրամարս պետք է լինի, բայց որոշակի սննդային արժեք հիվանդ երեխան պետք է յուրացնի: Նախկինում փորլուծության ժամանակ երեխային խորհուրդ չէին տալիս սնվել, բայց պարզվում է, որ աղիների ախտահարված բջիջները, որոնք պայմանավորում են նյութերի ներծծումը, առանց սննդի ավելի դժվար են վերականգնվում:   Կարելի՞ է  երեխային կերակրել հարկադրաբար:   Եթե երեխայի ֆիզիկական աճը նորմալ է և մեծ խախտում չկա, պետք է ծնողներին հանգստացնել, որ երեխային շատ չկերակրեն: Իսկ եթե իրոք երեխան չի ուտում, պետք է նախ հասկանալ պատճառը: Երբեմն տեղափոխումը, տատիկի մոտ տանելը փոխում է վիճակը: Երեխային պետք է կերակրել ոչ թե հարկադրաբար, այլ համոզելով:   Որքանո՞վ և ինչպե՞ս են ծնողները տեղեկացված երեխայի սննդի հարցերում:   ՀՀ Առողջապահության նախարարությունը պարբերաբար կազմակերպում է դասընթացներ բժիշկների համար: Հնարավորինս լուսաբանվում  են այդ հարցերը: Բժիշկները բացատրում են, պարզաբանում մանկան սնուցման եղանակները, խնդիրները  ծնողներին, այդ թեմայով բուկլետներ են տալիս: Բացի դրանից տարբեր կազմակերպությունների կողմից ևս ծնողական դասընթացներ են կազմակերպվում:   Ի՞նչ է կարևոր իմանալ:   Խորհուրդ եմ տալիս հետևել սննդաբանության կարևոր մոտեցումներին՝ ծննդից սկսած: Կան ընդհանուր մոտեցումներ, հրահանգներ, որոնք պետք է ճշտորեն կատարել: Շատ կարևոր է առողջ սննդին հետևելը, սննդի մեջ բանջարեղեն, մրգեր ներառելը:   Սերգեյ Սարգսյան Մանկաբույժ, «Արաբկիր» բժշկական համալիրին կից՝ Երեխաների և դեռահասների առողջության ինստիտուտի ղեկավար, ՀՀ Առողջապահության նախարարության  մանկաբուժության գծով խորհրդատու
Բժշկի խորհուրդը
«Արաբկիր» ԲՀ-ի Երեխաների եւ դեռահասների ինստիտուտի ղեկավար, ԱՆ Մանկաբուժության գծով խորհրդատու Սերգեյ Սարգսյանը ներկայացրել է կարճ եւ հստակ տեղեկություններ հակաբիոտիկների մասին:   Հակաբիոտիկները չեն ազդում վիրուսների վրա: Սուր շնչառական հիվանդությունների բացարձակ մեծամասնության պատճառը վիրուսներն են, որոնց վրա հակաբիոտիկները ոչ մի կերպ չեն ազդում:   Հակաբիոտիկներ նշանակվում են թոքաբորբի, միջին ականջի, նշագեղձերի, քթի ծոցերի մանրէային բորբոքումների ժամանակ:   Հակաբիոտիկների` առանց համապատասխան ցուցումների կիրառումը կարող է բերել ալերգիկ ռեակցիաների, ինչպես նաև հանգեցնել աղիների յուրահատուկ մանրէային բորբոքման զարգացմանը: Հակաբիոտիկները բացասաբար են ազդում նաև մարդու օրգանիզմում բնակվող օգտակար մանրէների վրա:   Բայց սա ամենևին չի նշանակում, որ հակաբիոտիկները կորցնում են իրենց կարևոր, հաճախ կյանք փրկող դերը: Շատ հիվանդությունների բուժման համար պետք է կիրառվեն հակաբիոտիկներ: Սակայն պետք է լինեն նշանակման հստակ ցուցումներ, իսկ դեղամիջոցի տեսակը, դեղաչափը և տևողությունը պետք է համապատասխանեն արդի բժշկագիտության մոտեցումներին: Հակառակ դեպքում` հնարավոր է կայունություն առաջանա հակաբիոտիկի հանդեպ և այն այլևս պացիենտի բուժման գործում ազդեցություն չունենա:   Կարդացեք, խուսափեք հակաբիոտիկների սխալ օգտագործումից, առավելեւս` չարաշահումից: Եվ ամենակարեւորը` հիշեք, որ հակաբիոտիկ նշանակում է միմիայն բժիշկը: